به نام خدا
با سلام خدمت والدین عزیز و علاقمند
امیدوارم در روزهای انتهایی فصل پائیز، لحظات شاد و به خاطر ماندنی زیادی را همراه با فرزندان خود تجربه کرده باشید. مسلماً نیاز به یادآوری نیست که هدف بشر از تمام فعالیتهایش، رسیدن به حس خوشبختی و رضایت است که متأسفانه در زمان حاضر آن را گم کرده و درگیر حاشیه های زندگی شده است.
بعد از گذشت دو ماه از شروع سال تحصیلی و ایجاد فضای امن برای گفتگو و کسب اعتماد بچه ها، مسائل آنها را که با تکرار بیشتری مطرح میشود، برای والدین عزیز بازگو میکنم. امیدوارم همه ما در جهت فراهم آوردن محیطی امن و شاد برای فرزندان عزیزمان، کوشا و ثابت قدم باشیم.
اولین مسأله که جلب نظر میکند، گله بچه ها از نداشتن استقلال است. کاملاً قابل درک است که برای والدین، ترس از انتخاب اشتباه، آنقدر نگران کننده است که ترجیح می دهند در همه امور تعیین کننده باشند. اما همه میدانیم که به زودی روزی فرا خواهد رسید که فرزند ما باید بدون هیچ کمکی، تصمیمات سرنوشت ساز زندگی خود را بگیرد.
چنانچه این آموزش، تحت نظارت والدین به بچه ها داده شود و مهارت تصمیم گیری به مرور زمان در آنها نهادینه گردد، مسلماً فرزند ما با اعتماد به نفس زیاد و خطای کم، موفق به این امر میشود و در غیر این صورت همیشه انسانی محتاج به کمک و تابع و دنباله رو باقی خواهد ماند و احتمالاً شرایطی فراهم خواهد شد که کسی که فرزند ما از او تبعیت میکند، ما نباشیم!!
پس، از اینکه دختر یا پسر ما گاهی از دستورات سرپیچی میکند و یک اطاعت کننده صرف نیست، ناراحت نباشیم. والدین هوشمند از تمامی فرصتها در جهت آموزش مهارتها استفاده میکنند.
برای آموزش این مهارت، از تصمیم گیریهای بی خطر و سلیقه ای شروع کنیم. چارچوب کلی را خودمان تعیین کنیم ولی آنچه خطری ندارد و برخلاف اصول نیست را به بچه ها واگذار کنیم، حتی اگر بر خلاف سلیقه شخصی ما باشد و این، جسارت میخواهد.
احترام به سلیقه و تصمیم بچه ها و دادن اختیار به آنها در رشد شخصیت و بالا رفتن اعتماد به نفس آنها بسیار مؤثر است.
برای ایجاد هر خصوصیت مثبت در فرزندانمان، ابتدا باید آنرا در خودمان ایجاد کنیم.
با تشکر - واحد مشاوره مدرسه
سرکار خانم پاکدل - کارشناس ارشد مشاوره مدرسه